Nie wygląda na to, żeby technologiczna rewolucja miała zamiar zwolnić. We Wrocławiu od lat słyszymy, że dramatycznie brakuje ludzi z wykształceniem informatycznym. Z perspektywy osoby pracującej w branży, mogę tylko potwierdzić ten fakt. Jednak chciałbym spojrzeć na ten problem z nieco innej strony.
W wielu sektorach gospodarki miejsca pracy, dotychczas zarezerwowane dla ludzi, będą zastępowane przez systemy informatyczne czy roboty. Ostatnio czytałem prognozę, że do 2030 roku w Stanach Zjednoczonych, liczba kierowców dużych ciężarówek spadnie o 70% ze względu na wprowadzenie autonomicznych samochodów (technologia jest praktycznie gotowa i czeka na odpowiednie zmiany w prawie). Biorąc pod uwagę fakt, że Polska jest w obszarze transportu potęgą, pomyślmy, jak takie trendy mogą wpłynąć na nasz rynek pracy.
Za naszą zachodnią granicą firma Adidas zdecydowała się na ponowne uruchomienie produkcji butów sportowych (do tej pory produkcja była usytuowana w Azji). Tym razem jednak obuwie jest produkowane w zrobotyzowanej fabryce (ludzie nadzorują tylko proces, a z czasem ten nadzór będzie minimalizowany).
Ostatnio największy fundusz headingowy na świecie ogłosił, że pracuje nad inteligentnym systemem, który w zasadzie będzie prowadził cały biznes. Ludzie mają go tylko kontrolować i reagować w trudnych momentach. Taka perspektywa może przerażać. Czy przyjdzie nam konkurować z robotami?
Pewnie dzisiaj jest jeszcze trochę za wcześnie, żeby definitywnie przewidzieć rozwój wypadków. Wydaje się jednak, że będą tworzone nowe miejsca pracy i powstaną nowe zawody. Ale będą wymagały odpowiednich kompetencji. Możemy założyć, że jedną z kluczowych będzie umiejętność kodowania.
Akcja Godzina Kodowania jest, moim zdaniem, świetną inicjatywą zasługująca na szerszą promocję w Polsce.
Materiały są bardzo dobrze przygotowane, dostosowane do różnych grup wiekowych.
Pozwalają na naukę kodowania nawet bez komputera. Zresztą, autorzy podkreślają, że chcą walczyć z wykluczeniem technologicznym. Co ważne, akcja jest skierowana zarówno do samych dzieci (i rodziców), jak i nauczycieli, którzy mogą ją wykorzystać w ramach prowadzonych przez siebie zajęć. Zachęcam do włączenia się w naukę kodowania, a sam zresztą próbuję wciągnąć w projekt swoją 5-letnią córkę.
Uważam, że nie możemy pozwolić, by kolejne pokolenia Polaków były tylko biernymi konsumentami treści serwowanych przez multimedialne gadżety. Trzeba tak prowadzić naszą politykę edukacyjną, aby nasze dzieci stały się „twórcami” urządzeń, aplikacji i całych inteligentnych systemów informatycznych. Godzina Kodowania jest bez wątpienia świetną inicjatywą, ale na pewno nie wystarczy. Potrzebna jest wspólna praca polityków, szkół i rodziców w tym kierunku.
